Κατηγορία: Γλυκές Πίτες
από το χρήστη: ζαχαροστρόβιλος
Αρκετά μπελαλίδικο γλυκό, που όμως τρώγεται πανεύκολα!
Αλευρώνουμε τον πάγκο της κουζίνας, στον οποίο πάνω θα δουλέψουμε. Έχουμε ξεπαγώσει τα φύλλα ζύμης. Πλένουμε τα κεράσια μας, που θα πρέπει να είναι γλυκιά ποικιλία (όχι πετροκέρασα π.χ.) και με το ειδικό εργαλείο αφαιρούμε τον πυρήνα τους. Με τη βοήθεια από ένα σουρωτήρι, στραγγίζουμε τη μυζήθρα.
Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη με το σύρμα ή στο μίξερ και προσθέτουμε το τυρί, το ξύσμα πορτοκαλιού και στο τέλος, τη βανίλια. Σκεπάζουμε το μείγμα με μια μεμβράνη και το αφήνουμε στο ψυγείο.
Ξεχωρίζουμε τα φύλλα της ζύμης και τα βρέχουμε ελαφρώς. Τα μεταφέρουμε ένα-ένα στον αλευρωμένο πάγκο της κουζίνας. Κόβουμε τα φύλλα σε λωρίδες των 35εκ. και 45εκ. αντίστοιχα, ώστε να σκεπάσει η μία πίτα την άλλη, σαν πιτούλες.
Βγάζουμε τις λαμαρίνες από το φούρνο και τις σκεπάζουμε με αντικολλητικό χαρτί. Εάν θέλουμε να ψηθούν ομοιόμορφα οι πιτούλες μας, χρησιμοποιούμε δύο φορές τη λαμαρίνα. Στρώνουμε τις πιο λεπτές λωρίδες από ζύμη στο λαδόχαρτο και χύνουμε επάνω τη μισή ποσότητα από σιμιγδάλι. Βγάζουμε το μείγμα με τη μυζήθρα από το ψυγείο και κατά μήκος της ζύμης, στο κέντρο, γεμίζουμε με τυρί. Από πάνω, πιέζουμε με το χέρι μερικά κεράσια. Στρώνουμε στον πάγκο της κουζίνας τις πιο φαρδιές λωρίδες. Τις περνάμε με ασπράδι αβγού. Παίρνουμε μία λωρίδα, σκεπάζουμε την πιο στενή λωρίδα που έχουμε ήδη γεμίσει με το μείγμα και κλείνουμε την πιτούλα στη μία άκρη, πιέζοντας με τα δάχτυλα.
Έχουμε φτιάξει σαντιγί, χτυπώντας κρέμα γάλακτος ή έχουμε αγοράσει έτοιμη. Σε ένα μπολάκι ενώνουμε τη σαντιγί με τον κρόκο του αβγού. Με το πινέλο, βάφουμε την πάνω επιφάνεια της πίτας, την εξωτερική, ώστε να πάρει χρώμα. Επαναλαμβάνουμε αυτή τη διαδικασία για όλες τις πίτες μας. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 30'-35'. Αφήνουμε τις πιτούλες να κρυώσουν.
Σε μια κατσαρόλα, κατά προτίμηση με βαρύ πάτο, βάζουμε τη ζάχαρη και την αφήνουμε να καραμελώσει, προσέχοντας να μη μαυρίσει. Όση ώρα "ψήνεται" η καραμέλα, ενώνουμε σε ένα μπολάκι το χυμό του κερασιού με το χυμό πορτοκαλιού και τη βανίλια. Όταν είναι έτοιμη η καραμέλα, τη "σβήνουμε" με το υγρό μείγμα και τα αφήνουμε όλα μαζί να βράσουν για ακόμη 1-2 λεπτά, μέχρι να διαλυθεί τελείως η ζάχαρη.
Τέλος, προσθέτουμε και αυτά τα καθαρισμένα κεράσια κι αφήνουμε να πάρει ακόμη μια βράση το όλο μείγμα, μέχρι να σχηματιστεί μια ενιαία κομπόστα. Κατεβάζουμε από τη φωτιά κι αφήνουμε να κρυώσει λιγάκι.
Όταν οι πιτούλες μας είναι έτοιμες για σερβίρισμα, τις πασπαλίζουμε με μπόλικη άχνη ζάχαρη και τις περιχύνουμε με τη χλιαρή προς ζεστή κομπόστα!
Αν και νηστίσιμο, το εν λόγω γλυκό είναι πολλών θερμίδων και πολύ χορταστικό!
~
Εάν θέλετε λιγότερο έντονη γεύση, μπορείτε να μειώσετε την ποσότητα από γαρύφαλα που θα χρησιμοποιήσετε.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Αντί για πορτοκάλι μπορώ να χρησιμοποιήσω λεμόνι στην ίδια δόση.
~
Στις επαγγελματικές δόσεις, αρκεί να διαιρέσουμε όλα τα κιλά που θα προκύψουν (σύνολο του βάρους) δια του 12. Έτσι προκύπτει η σπιτική δοσολογία.
Για να σιροπιάσω, θα πρέπει είτε το σιρόπι μου είτε η πίτα μου να είναι κρύο.
~
Τη συγκεκριμένη πίτα τη συναντάμε σε διάφορες τοποθεσίες με διαφορετικές ονομασίες, όπως "πορτοκαλόπιτα" ή "σουλτάνα".
Παραδοσιακό γλυκό με προέλευση από τη Μάνη.
~
Εάν θέλω να κάνω λιγότερο γλυκιά την πίτα, μπορώ να μειώσω τις κούπες της ζάχαρης σε 2.
Παραδοσιακό γλυκό, που το συναντάμε σε διαφορετικές εκδοχές, ακόμη και σε αλμυρές. Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκερό, είναι όμως πρωτότυπο. Ακόμη κι αν δεν σας αρέσουν τα κολοκυθάκια, όπως εμένα, θα σας ξαφνιάσει το τι μπορεί να φτιαχτεί με τη συγκεκριμένη πρώτη ύλη.
~
Τρώγετε τόσο ζεστό όσο και κρύο.
Σιροπιάζω την καρυδόπιτα όσο είναι ζεστό και το σιρόπι και το γλυκό μου.
~
Εάν φαίνεται πολλή η ποσότητα του σιροπιού δεν ανησυχώ, αφού το κέικ θα το ρουφήξει όλο.