Κατηγορία: Διάφορα , Γιορτινά Γλυκίσματα
από το χρήστη: Φοίβη
Ο χαλβάς Φαρσάλων ονομάζεται και παζαριώτικος, μια και προσφέρεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού παζαριού στην περιοχή.
~
Το νισεστέ (άμυλο καλαμποκιού) θα το βρούμε στα σούπερ μάρκετ ως... κορν φλάουρ. Είναι ουσιαστικά το ίδιο πράγμα.
Καβουρδίζω τα λευκά αμύγδαλα. Σε ένα μεγάλο μπολ ρίχνω το σπορέλαιο και το νισεστέ, τη ζάχαρη, την κανέλα, το νερό και τα καβουρδισμένα αμύγδαλα. Ανακατεύω πολύ καλά, ζωηρά, να ομογενοποιηθούν τα υλικά μου. Ο χυλός είναι τελείως νερουλός, αλλά δεν ανησυχώ.
Σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο (εγώ χρησιμοποίησα τη χύτρα) ρίχνω τα 8κ.σ. τη ζάχαρη και τη ζεσταίνω σε δυνατή φωτιά να καραμελώσει, ανακατεύοντας αφού αρχίσει το λιώσιμο. Άμεσα, προσθέτω το μείγμα του μπολ, σιγά-σιγά, προσέχοντας γιατί στην αρχή με το που θα πέσει ο πρώτος χυλός στην καταρόλα θα σηκωθεί ατμός. Χαμηλώνω την ένταση της φωτιάς στο μέτριο κι ανακατεύοντας κατά διαστήματα περιμένω να δημιουργηθεί μια καρεμελένια κρέμα. Εμένα μου πήρε γύρω στο 20λεπτο για να αρχίσει να πήζει το μείγμα. Δεν ανησυχώ αν στην αρχή μοιάζει να μην πήζει. Από τη στιγμή που θα διαπιστώσω ότι έχω κάποια αντίσταση στην κουτάλα με την οποία ανακατεύω, συνεχίζω το ανακάτεμα πολύ ζωηρά για λίγα λεπτά ακόμη, μέχρι να σφίξει το μείγμα.
Μεταφέρω τον χαλβά σε ταψάκι ή πυρέξ και τον αφήνω για λίγα λεπτά στο γκριλ στη δυνατή σκάλα, να κάνει κρούστα με φουσκάλες. Εγώ το άφησα γύρω στο 8λεπτο, επιβλέποντας πάντα.
Στην περίπτωση που επιλέξω ένα φλαμπέ αποτέλεσμα, δε χρειάζεται να έχω πυροσβεστήρα: μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πουτίγκα θα ρουφήξει τις φλόγες του μπράντι!
~
Η πουτίγκα σερβίρεται σε μεγάλα κομμάτια, σε αντίθεση με το κέικ!
~
Η πουτίγκα έχει γίνει, όταν το γλυκό έχει στεγνώσει θυμίζοντας κάτι από κέικ και όταν η επιφάνειά της είναι σφιχτή.
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Είναι μια πρωτότυπη ιδέα αντί βασιλόπιτας! Το φλουρί σε ποιον θα πέσει;
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Εάν θέλω να το κάνω πιο ολοκληρωμένα και έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το κέικ μου 2 μέρες νωρίτερα, ώστε να το φυλάξω σε αεροστεγές τάπερ, για να γίνουν πιο έντονα τα τόσα αρώματά του.
Εάν δεν έχω ή δε μου αρέσει κάποιο από τα αποξηραμένα φρούτα ή τα μπαχάρια, μπορώ να το παραλείψω.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Προσοχή: Ο κουραμπιές θέλει προσοχή στο ψήσιμο. Όταν βγαίνει από το φούρνο δεν πρέπει να είναι σκουρόχρωμος και σκληρός, αλλά σχεδόν λευκός (να χρυσίζει ελάχιστα σε σημεία) και να είναι πολύ μαλακός (να διαλύεται όταν τον ζουπάω!). Όταν πια κρυώσει, φεύγει η υγρασία και γίνεται πιο μπισκότο!
~
Εμπειρικά, εγώ ψήνω την πρώτη δόση στους 170 βαθμούς για 19' και για κάθε επόμενο ταψί ρίχνω τη θερμοκρασία έναν βαθμό!
~
Επίσης, διαπίστωστα πως όσο πιο κρύοι οι κουραμπιέδες, τόσο καλύτερα συγκρατούν την άχνη. Άρα αποφύγετε να τους πασπαλίσετε όσο έχουν ζεστή θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, γιατί βγάζουν υγρασία κι απορροφούν αντί να συγκρατούν την άχνη.
