Κατηγορία: Γιορτινά Γλυκίσματα
από το χρήστη: Φοίβη
Προσοχή: Ο κουραμπιές θέλει προσοχή στο ψήσιμο. Όταν βγαίνει από το φούρνο δεν πρέπει να είναι σκουρόχρωμος και σκληρός, αλλά σχεδόν λευκός (να χρυσίζει ελάχιστα σε σημεία) και να είναι πολύ μαλακός (να διαλύεται όταν τον ζουπάω!). Όταν πια κρυώσει, φεύγει η υγρασία και γίνεται πιο μπισκότο!
~
Εμπειρικά, εγώ ψήνω την πρώτη δόση στους 170 βαθμούς για 19' και για κάθε επόμενο ταψί ρίχνω τη θερμοκρασία έναν βαθμό!
~
Επίσης, διαπίστωστα πως όσο πιο κρύοι οι κουραμπιέδες, τόσο καλύτερα συγκρατούν την άχνη. Άρα αποφύγετε να τους πασπαλίσετε όσο έχουν ζεστή θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, γιατί βγάζουν υγρασία κι απορροφούν αντί να συγκρατούν την άχνη.
Καβουρδίζω τους ξηρούς καρπούς: Τους βάζω σε ένα ταψάκι ή σε λαδόχαρτο και τους αφήνω για 8'-10' σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° C. Στον κάδο του μίξερ, σε γρήγορη ταχύτητα και με το σύρμα χτυπάω το βούτυρο με τη ζάχαρη να ασπρίσει και να φουσκώσει σαν κρέμα (το πρόβειο φουσκώνει εύκολα και πολύ). Προσθέτω σε αυτό το στάδιο και τους κρόκους, έναν-έναν, αφήνοντάς τους να ομογενοποιηθούν μια γύρα. Αλλάζουμε το εξάρτημα του μίξερ: Χρησιμοποιώ το φτερό και προσθέτω κοσκινισμένο το αλεύρι λίγο-λίγο και όσο πάρει. Ρίχνω και τα υπόλοιπα υλικά μου: τα καβουρδισμένα αμύγδαλα και το κονιάκ. Μόλις η ζύμη μου κολλήσει στο φτερό και ξεκολλάει από τα τοιχώματα, τότε είμαστε έτοιμοι. Ελέγχω ότι η ζύμη μου δε χρειάζεται πια άλλο αλεύρι, όταν κόψω ένα κομμάτι, τη ζουπήξω και είναι μαλακή κι ελαστική.
Ήρθε η ώρα να πλάσω τους κουραμπιέδες σε μικρά κομματάκια, έναν προς έναν. Τους τοποθετώ σε μια λαμαρίνα και τους ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 170° C για 17'-19' αν τους θέλω πιο μαλακούς και 20-21'' αν τους θέλω πιο τραγανούς. Όχι παραπάνω από 21' όμως! Χαρακτηριστικό του καλού ψησίματος είναι ότι σχηματίζονται ραγίσματα στην επιφάνεια.
Αφήνω στην άκρη τους κουραμπιέδες να γίνουν πιο χλιαροί και όταν πέσει λιγάκι η θερμοκρασία τους (όχι να κρυώσουν όμως) είτε τους βουτάω σε ένα μπολ όπου έχω ρίξει άχνη ζάχαρη είτε τους πασπαλίζω με το σουρωτήρι με όση ζάχαρη θέλω. Τους στολίζω σε μια πιατέλα!
Στην περίπτωση που επιλέξω ένα φλαμπέ αποτέλεσμα, δε χρειάζεται να έχω πυροσβεστήρα: μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πουτίγκα θα ρουφήξει τις φλόγες του μπράντι!
~
Η πουτίγκα σερβίρεται σε μεγάλα κομμάτια, σε αντίθεση με το κέικ!
~
Η πουτίγκα έχει γίνει, όταν το γλυκό έχει στεγνώσει θυμίζοντας κάτι από κέικ και όταν η επιφάνειά της είναι σφιχτή.
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Είναι μια πρωτότυπη ιδέα αντί βασιλόπιτας! Το φλουρί σε ποιον θα πέσει;
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Εάν θέλω να το κάνω πιο ολοκληρωμένα και έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το κέικ μου 2 μέρες νωρίτερα, ώστε να το φυλάξω σε αεροστεγές τάπερ, για να γίνουν πιο έντονα τα τόσα αρώματά του.
Εάν δεν έχω ή δε μου αρέσει κάποιο από τα αποξηραμένα φρούτα ή τα μπαχάρια, μπορώ να το παραλείψω.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Όταν τελειώσω τη διακόσμηση, τοποθετώ πάνω στη βασιλόπιτα ένα λαδόχαρτο και αφού το έχω στρώσει το πατάω λιγάκι σε όλα τα σημεία με το χέρι. Έτσι, η άχνη ζάχαρη που έχω πασπαλίσει θα μείνει!
~
Στη βασιλόπιτα βάζω το φλουρί μετά το ψήσιμο. Στο τσουρέκι το βάζω πριν το ψήσιμο!
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
