Κατηγορία: Μπισκότα-Κουλουράκια , Γιορτινά Γλυκίσματα
από το χρήστη: Φοίβη
Συνταγή που μου έστειλα μια φίλη και την ευχαριστώ. (Καλά, δεν αποκαλύπτω το όνομά σου, ουφ)
~
Διατηρώ τα λαμπριάτικα κουλουράκια σε κουτί που κλείνει αεροστεγώς για αρκετό καιρό. Και μετά το Πάσχα...
Στον κάδο του μίξερ χτυπάω με το φτερό και για 3' στη μεσαία σκάλα τα δύο είδη βουτύρων με τη ζάχαρη, να αφρατέψουν. Προσθέτω τα αβγά ένα-ένα, περιμένοντας να ενσωματωθεί το πρώτο πριν ρίξω το επόμενο. Σε ένα ξεχωριστό μπολ κοσκινίζω το αλεύρι, το μπέικιν και τη βανίλια κι ανακατεύω πρόχειρα με ένα πιρούνι, ώστε να μη μείνουν σβολάκια. Χύνω στο μπολ το γάλα λίγο-λίγο ανακατεύοντας διαρκώς, να ενσωματωθεί, καθώς και τον χυμό πορτοκαλιού.
Μεταφέρω όλο το περιεχόμενο του μπολ στον κάδο του μίξερ κι ανακατεύω ζωηρά, να ενωθούν όλα τα υλικά. Ζυμώνω με τα χέρια, μέχρι να σχηματιστεί μια λεία κι εύπλαστη ζύμη, η οποία δεν κολλά στα τοιχώματα.
Στρώνω λαδόχαρτο πάνω στη λαμαρίνα του φούρνου ή σε ταψάκι ή χρησιμοποιώ απευθείας σιλπάτ, αν έχω. Δίνω σχήμα στα κουλουράκια μου, είτε φτιάχνοντας μπαστουνάκια με πλεξούδες, είτε ρολάροντάς τα σαν danish ή ό,τι άλλο θέλω.
Τα αραδιάζω στο λαδόχαρτο, αφήνοντας μια απόσταση μεταξύ τους, μια και θα φουσκώσουν.
Σε ένα μπολάκι διαλύω το αβγό με ελάχιστο νερό και το χτυπάω με ένα πιρούνι, να αφρίσει. Αλείφω τα κουλουράκια μου με το πινέλο.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 20'-30'.
Στην περίπτωση που επιλέξω ένα φλαμπέ αποτέλεσμα, δε χρειάζεται να έχω πυροσβεστήρα: μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πουτίγκα θα ρουφήξει τις φλόγες του μπράντι!
~
Η πουτίγκα σερβίρεται σε μεγάλα κομμάτια, σε αντίθεση με το κέικ!
~
Η πουτίγκα έχει γίνει, όταν το γλυκό έχει στεγνώσει θυμίζοντας κάτι από κέικ και όταν η επιφάνειά της είναι σφιχτή.
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Είναι μια πρωτότυπη ιδέα αντί βασιλόπιτας! Το φλουρί σε ποιον θα πέσει;
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Εάν θέλω να το κάνω πιο ολοκληρωμένα και έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το κέικ μου 2 μέρες νωρίτερα, ώστε να το φυλάξω σε αεροστεγές τάπερ, για να γίνουν πιο έντονα τα τόσα αρώματά του.
Εάν δεν έχω ή δε μου αρέσει κάποιο από τα αποξηραμένα φρούτα ή τα μπαχάρια, μπορώ να το παραλείψω.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Προσοχή: Ο κουραμπιές θέλει προσοχή στο ψήσιμο. Όταν βγαίνει από το φούρνο δεν πρέπει να είναι σκουρόχρωμος και σκληρός, αλλά σχεδόν λευκός (να χρυσίζει ελάχιστα σε σημεία) και να είναι πολύ μαλακός (να διαλύεται όταν τον ζουπάω!). Όταν πια κρυώσει, φεύγει η υγρασία και γίνεται πιο μπισκότο!
~
Εμπειρικά, εγώ ψήνω την πρώτη δόση στους 170 βαθμούς για 19' και για κάθε επόμενο ταψί ρίχνω τη θερμοκρασία έναν βαθμό!
~
Επίσης, διαπίστωστα πως όσο πιο κρύοι οι κουραμπιέδες, τόσο καλύτερα συγκρατούν την άχνη. Άρα αποφύγετε να τους πασπαλίσετε όσο έχουν ζεστή θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, γιατί βγάζουν υγρασία κι απορροφούν αντί να συγκρατούν την άχνη.