Κατηγορία: Διάφορα , Γιορτινά Γλυκίσματα
από το χρήστη: Φοίβη
Αν θέλω, μπορώ να προσθέσω και λίγο κονιάκ στο γλυκό μου.
~
Το γλυκό αυτό μπορεί να λέγεται "πανφόρτε", μοιάζει όμως πολύ με ένα πιο σφιχτό παστέλι. Πεντανόστιμο. Και παραπέμπει τελείως σε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.
Καβουρδίζω τα φουντούκια και τα αμύγδαλα στο φούρνο. Τα βάζω στο μπλέντερ και τα κόβω σε μεγάλα κομμάτια ή αν θέλω, σε μικρότερα. Πάντως δεν τα θρυμματίζω. Σε ένα μπολ ενώνω το αλεύρι καλά κοσκινισμένο, το κακάο και τα μπαχάρια μου. Σε αντικολλητικό, βαθύ τηγάνι ζεσταίνω τη ζάχαρη με το μέλι, ανακατεύοντας συνεχώς, έως ότου λιώσει καλά το μέλι κι ενωθεί με τη ζάχαρη, σχηματίζοντας ένα παχύρρευστο χρυσόχρωμο σιρόπι, δίχως κόκους ζάχαρης. Χαμηλώνω τη φωτιά και προσθέτω στο τηγάνι το μείγμα του αλευριού. Ανακατεύω με μια ξύλινη σπάτουλα ή κουτάλα, ώστε να εξαφανιστεί το αλεύρι και να σχηματιστεί μια πολύ σφιχτή ζύμη.
Σε ένα ορθογώνιο τσέρκι (20 x 30) στρώνω αντικολλητικό χαρτί, να καλύψει όχι μόνο τον πάτο αλλά και τα τοιχώματα. Ρίχνω μέσα το μείγμα που μόλις ετοίμασα. Θα είναι σφτιχτό και πολύ βαρύ. Με την κουτάλα "στρώνω" το μείγμα μέσα στο τσέρκι, ώστε να πάει παντού, όσο μπορώ.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°C για 20'.
Όταν ψηθεί το γλυκό μου, το βγάζω με το λαδόχαρτο από το τσέρκι και το ακουμπάω σε ένα ξύλο κοπής. Το αφήνω για 5' να κρυώσει σχετικά. Όχι παραπάνω. Με ένα μεγάλο μαχαίρι το κόβω σε λωρίδες, τις οποίες μπορώ, αν θέλω, να τις τυλίξω με μεμβράνη, να τις κλείσω με κορδέλες και να τις χαρίσω. Αλλιώς, τις αποθηκεύω σε τάπερ.
Στην περίπτωση που επιλέξω ένα φλαμπέ αποτέλεσμα, δε χρειάζεται να έχω πυροσβεστήρα: μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πουτίγκα θα ρουφήξει τις φλόγες του μπράντι!
~
Η πουτίγκα σερβίρεται σε μεγάλα κομμάτια, σε αντίθεση με το κέικ!
~
Η πουτίγκα έχει γίνει, όταν το γλυκό έχει στεγνώσει θυμίζοντας κάτι από κέικ και όταν η επιφάνειά της είναι σφιχτή.
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Είναι μια πρωτότυπη ιδέα αντί βασιλόπιτας! Το φλουρί σε ποιον θα πέσει;
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Εάν θέλω να το κάνω πιο ολοκληρωμένα και έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το κέικ μου 2 μέρες νωρίτερα, ώστε να το φυλάξω σε αεροστεγές τάπερ, για να γίνουν πιο έντονα τα τόσα αρώματά του.
Εάν δεν έχω ή δε μου αρέσει κάποιο από τα αποξηραμένα φρούτα ή τα μπαχάρια, μπορώ να το παραλείψω.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Προσοχή: Ο κουραμπιές θέλει προσοχή στο ψήσιμο. Όταν βγαίνει από το φούρνο δεν πρέπει να είναι σκουρόχρωμος και σκληρός, αλλά σχεδόν λευκός (να χρυσίζει ελάχιστα σε σημεία) και να είναι πολύ μαλακός (να διαλύεται όταν τον ζουπάω!). Όταν πια κρυώσει, φεύγει η υγρασία και γίνεται πιο μπισκότο!
~
Εμπειρικά, εγώ ψήνω την πρώτη δόση στους 170 βαθμούς για 19' και για κάθε επόμενο ταψί ρίχνω τη θερμοκρασία έναν βαθμό!
~
Επίσης, διαπίστωστα πως όσο πιο κρύοι οι κουραμπιέδες, τόσο καλύτερα συγκρατούν την άχνη. Άρα αποφύγετε να τους πασπαλίσετε όσο έχουν ζεστή θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, γιατί βγάζουν υγρασία κι απορροφούν αντί να συγκρατούν την άχνη.
