Κατηγορία: Διάφορα , Γιορτινά Γλυκίσματα
από το χρήστη: Top Chef!
Ο χαλβάς Φαρσάλων ονομάζεται και παζαριώτικος, μια και προσφέρεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού παζαριού στην περιοχή.
~
Το νισεστέ (άμυλο καλαμποκιού) θα το βρούμε στα σούπερ μάρκετ ως... κορν φλάουρ. Είναι ουσιαστικά το ίδιο πράγμα.
Καβουρδίζω τα αμύγδαλα. Καίω το βούτυρο και το κάνω καστανό βούτυρο.
Σε ένα μπολ ενώνω το νισεστέ με τα 300γρ. από τη ζάχαρη. Προσθέτω και την κανέλα κι ανακατεύω πρόχειρα με ένα πιρούνι. Χύνω το νερό κι ανακατεύω ζωηρά, να ενωθούν όλα τα υλικά και να διαλυθεί καλά το νισεστέ.
Σε μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο ζεσταίνω τα 700γρ. από τη ζάχαρη. Περιμένω έως ότου βράσει κι αρχίσει να γίνεται καραμέλα. Μόλις αρχίσει να καραμελώνει, ρίχνω στην κατσαρόλα το μείγμα του νισεστέ, χαμηλώνω τη φωτιά κι ανακατεύω συνεχώς μέχρι να πήξει ο χαλβάς. Όταν πήξει πια ο χαλβάς, προσθέτω το καστανό βούτυρο, που ετοίμασα στην αρχή και τα καβουρδισμένα αμύγδαλα. Ανακατεύω λίγο ακόμη και κατεβάζω από τη φωτιά.
Μεταφέρω τον χαλβά σε ταψί ή σε πυρέξ, τον πασπαλίζω με μπόλικη ζάχαρη και τον αφήνω στο γκριλ, να κρυσταλλώσει η ζάχαρη.
Αν θέλω, πασπαλίζω την επιφάνεια με κανέλα.
Στην περίπτωση που επιλέξω ένα φλαμπέ αποτέλεσμα, δε χρειάζεται να έχω πυροσβεστήρα: μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πουτίγκα θα ρουφήξει τις φλόγες του μπράντι!
~
Η πουτίγκα σερβίρεται σε μεγάλα κομμάτια, σε αντίθεση με το κέικ!
~
Η πουτίγκα έχει γίνει, όταν το γλυκό έχει στεγνώσει θυμίζοντας κάτι από κέικ και όταν η επιφάνειά της είναι σφιχτή.
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Είναι μια πρωτότυπη ιδέα αντί βασιλόπιτας! Το φλουρί σε ποιον θα πέσει;
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Εάν θέλω να το κάνω πιο ολοκληρωμένα και έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το κέικ μου 2 μέρες νωρίτερα, ώστε να το φυλάξω σε αεροστεγές τάπερ, για να γίνουν πιο έντονα τα τόσα αρώματά του.
Εάν δεν έχω ή δε μου αρέσει κάποιο από τα αποξηραμένα φρούτα ή τα μπαχάρια, μπορώ να το παραλείψω.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Προσοχή: Ο κουραμπιές θέλει προσοχή στο ψήσιμο. Όταν βγαίνει από το φούρνο δεν πρέπει να είναι σκουρόχρωμος και σκληρός, αλλά σχεδόν λευκός (να χρυσίζει ελάχιστα σε σημεία) και να είναι πολύ μαλακός (να διαλύεται όταν τον ζουπάω!). Όταν πια κρυώσει, φεύγει η υγρασία και γίνεται πιο μπισκότο!
~
Εμπειρικά, εγώ ψήνω την πρώτη δόση στους 170 βαθμούς για 19' και για κάθε επόμενο ταψί ρίχνω τη θερμοκρασία έναν βαθμό!
~
Επίσης, διαπίστωστα πως όσο πιο κρύοι οι κουραμπιέδες, τόσο καλύτερα συγκρατούν την άχνη. Άρα αποφύγετε να τους πασπαλίσετε όσο έχουν ζεστή θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, γιατί βγάζουν υγρασία κι απορροφούν αντί να συγκρατούν την άχνη.
