Κατηγορία: Διάφορα , Γιορτινά Γλυκίσματα
από το χρήστη: γιαγιά (χι χι)
Το κουλίτς, που σημαίνει "ρολό" ή "φραντζόλα ψωμί", είναι ένα είδος πασχαλινού ψωμιού το οποίο συναντάμε παραδοσιακά στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Το κουλίτς ψήνεται σε ψηλά, κυλινδρικά κουτιά και διακοσμείται με λευκό γλάσο, πολύχρωμα λουλούδια και τα ρωσικά αρχικά "XB" (=Ο Χριστός Αναστήθηκε). Το παραδοσιακό αυτό ψωμάκι ή τσουρέκι τρώγεται από το Πάσχα έως την Πεντηκοστή και μοιάζει πολύ η συνταγή του στο ιταλικό πανετόνε.
Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύετε το γάλα, τη ζάχαρη και το αλάτι. Δουλεύετε μέσα στο μείγμα τη μαγιά. Προσθέτετε τα αβγά τα οποία έχετε προηγουμένως χτυπήσει ελαφρώς, το βούτυρο και το αλεύρι, λίγο-λίγο. Ανακατεύετε καλά και ζυμώνετε τη ζύμη. Την αφήνετε σκεπασμένη σε ζεστό μέρος μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος της. Κατόπιν προσθέτετε τις σταφίδες ή τα φρουί γλασέ, τα αμύγδαλα και την βανίλια.
Ξαναζυμώνετε και χωρίζετε την ζύμη σε τέσσερα ή περισσότερα μέρη. Παίρνετε άδεια κουτιά κονσέρβας μικρά ή μεγάλα ή μεταλλικές στενόμακρες και πυρίμαχες θήκες, τα αλείφετε καλά με βούτυρο, στρώνετε στον πάτο λαδόχαρτο, το αλείφετε κι αυτό με λίγο βούτυρο και τα γεμίζετε ζύμη, μέχρι τη μέση. Τα σκεπάζετε και πάλι και τα αφήνετε να μείνουν σε ζεστό μέρος, μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος τους (περίπου 30'-40').
Βάζετε τα κουτιά σε ταψί και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C-190°C για 30'-40'. Ετοιμάζετε το γλάσο ζάχαρης:
Σε ένα μπολ ρίχνετε τη ζάχαρη άχνη, το νερό και τη βανίλια και, ανακατεύοντας με ένα κουτάλι, δουλεύετε το γλάσο έως ότου γίνει λείο. Αν χρειαστεί, προσθέτετε λίγο ακόμη νερό ή γάλα για να γίνει σαν ρευστή κρέμα. Επίσης, αν θέλετε μπορείτε να αντικαταστήσετε τη βανίλια και το γάλα με ξύσμα και χυμό πορτοκαλιού ή λεμονιού!
Πριν κρυώσουν τα κουλίτς, αλείφετε την επιφάνειά τους με λίγο γλάσο ζάχαρης και πριν αυτό στεγνώσει πασπαλίζετε με καβουρδισμένα αμύγδαλα, χοντροκομμένα.
Στην περίπτωση που επιλέξω ένα φλαμπέ αποτέλεσμα, δε χρειάζεται να έχω πυροσβεστήρα: μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πουτίγκα θα ρουφήξει τις φλόγες του μπράντι!
~
Η πουτίγκα σερβίρεται σε μεγάλα κομμάτια, σε αντίθεση με το κέικ!
~
Η πουτίγκα έχει γίνει, όταν το γλυκό έχει στεγνώσει θυμίζοντας κάτι από κέικ και όταν η επιφάνειά της είναι σφιχτή.
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Είναι μια πρωτότυπη ιδέα αντί βασιλόπιτας! Το φλουρί σε ποιον θα πέσει;
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Εάν θέλω να το κάνω πιο ολοκληρωμένα και έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το κέικ μου 2 μέρες νωρίτερα, ώστε να το φυλάξω σε αεροστεγές τάπερ, για να γίνουν πιο έντονα τα τόσα αρώματά του.
Εάν δεν έχω ή δε μου αρέσει κάποιο από τα αποξηραμένα φρούτα ή τα μπαχάρια, μπορώ να το παραλείψω.
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
Προσοχή: Ο κουραμπιές θέλει προσοχή στο ψήσιμο. Όταν βγαίνει από το φούρνο δεν πρέπει να είναι σκουρόχρωμος και σκληρός, αλλά σχεδόν λευκός (να χρυσίζει ελάχιστα σε σημεία) και να είναι πολύ μαλακός (να διαλύεται όταν τον ζουπάω!). Όταν πια κρυώσει, φεύγει η υγρασία και γίνεται πιο μπισκότο!
~
Εμπειρικά, εγώ ψήνω την πρώτη δόση στους 170 βαθμούς για 19' και για κάθε επόμενο ταψί ρίχνω τη θερμοκρασία έναν βαθμό!
~
Επίσης, διαπίστωστα πως όσο πιο κρύοι οι κουραμπιέδες, τόσο καλύτερα συγκρατούν την άχνη. Άρα αποφύγετε να τους πασπαλίσετε όσο έχουν ζεστή θερμοκρασία στο εσωτερικό τους, γιατί βγάζουν υγρασία κι απορροφούν αντί να συγκρατούν την άχνη.
