Κατηγορία: Διάφορα , Finger... Dessert!
από το χρήστη: glykatzou
Η κλασική αυτή συνταγή εξ Ουαλίας γίνεται κανονικά σε ξυλόφουρνο. Αν χρησιμοποιήσετε όμως μικρά, στρογγυλά τηγανάκια με βαρύ πάτο, το αποτέλεσμα θα είναι εξίσου νόστιμο και κοντά στο παραδοσιακό.
~
Η εξωτερική επιφάνεια από αυτό το κεκάκι που μοιάζει με χοντρή τηγανίτα ή στρογγυλό ψωμί, θα είναι τραγανιστή την ώρα που η "καρδιά" του θα παραμένει τρυφερή και μαλακή.
~
Όλο το μυστικό κρύβεται στη θερμοκρασία που θα έχει το τηγάνι σας. Αφού δαμάσετε αυτό το στοιχείο, μπορείτε να παίξετε με διάφορους γευστικούς συνδυασμούς.
Στον κάδο του μίξερ κοσκινίζω το αλεύρι και προσθέτω τη ζάχαρη και τα μπαχάρια. Κόβω το κρύο βούτυρο σε κυβάκια και το προσθέτω στο μείγμα, μαζί με το αλάτι. Με τα χέρια μου δουλεύω τα υλικά, τρίβοντάς τα μέχρι να φτιάξω ψίχουλα. Προσθέτω τις διάφορες σταφίδες κι ανακατεύω να πάνε παντού. Σχηματίζω μια τρύπα στο κέντρο και σπάω το αβγό μέσα. Χύνω μερικές σταγόνες γάλα και δουλεύω τη ζύμη με ένα πιρούνι, ανακατεύοντας ζωηρά να ενσωματωθεί καλά το αβγό. Εναλλακτικά, χρησιμοποιώ το φτερό. Στο τέλος, δουλεύω το μείγμα με τα χέρια, μέχρις ώτου προκύψει μια ωραία ζύμη. Δεν το παρακάνω.
Βάζω ένα μικρό τηγάνι με βαρύ πάτο πάνω σε μέτρια φωτιά και το αφήνω να ζεσταθεί.
Εντωμεταξύ σχηματίζω τις "τηγανίτες" μου. Αλευρώνω ελαφρώς τον πάγκο της κουζίνας και τον πλάστη μου. Ρολάρω τη ζύμη, δίνοντάς της πάχος 1 εκ.. Χρησιμοποιώ κουπ πατ διαμέτρου 5εκ. και κόβω δίσκους.
Όλο το μυστικό σε αυτό το παραδοσιακό βρετανικό "κεκάκι", είναι η σωστή θερμοκρασία κατά το ψήσιμο της "τηγανίτας". Παίρνω λοιπόν έναν δίσκο και τον αφήνω πάνω στο ζεστό τηγάνι. Αν η επιφάνεια είναι ξανθή, θα πρέπει να δυναμώσω την ένταση. Αν αντιθέτως μαυρίσει, θα πρέπει να χαμηλώσω το μάτι. Αφού αφαιρέσω τον πειραματικό δίσκο, αφήνω λίγα δευτερόλεπτα τη φωτιά να ισορροπήσει.
Επαναλαμβάνω με καινούργιο δίσκο, τον οποίο ψήνω για 4' από κάθε μεριά. Εάν χρυσίσει ευχάριστα, τότε η θερμοκρασία μου είναι η σωστή.
Κάθε ένας δίσκος που ψήνεται, τον αφήνω στη σχάρα να κρυώσει και τον πασπαλίζω με μπόλικη κρυσταλλική ζάχαρη. Μπορώ να τον καταναλώσω σκέτο, όπως είναι.
Εναλλακτικά, κόβω με ένα μαχαίρι και γυρνώντας κυκλικά κατά τη διάρκεια, τον δίσκο στη μέση, σχηματίζοντας δύο πάτους. Στον κάδο του μίξερ χτυπάω την κρέμα γάλακτος, τη ζάχαρη και τη βανίλια, σε αφράτη σαντιγί.
Σε ένα μεγάλο μπολ ρίχνω τα φρέσκα φρούτα μου, τα οποία τεμαχίζω αν είναι πολύ μεγάλα τα κομμάτια τους. Τα περιχύνω με το χυμό του λεμονιού και τα πασπαλίζω με λίγη ζάχαρη.
Γεμίζω τους μισούς πάτους με τη σαντιγί και γαρνίρω από πάνω με τα φρούτα. Καλύπτω τον κάθε πάτο με τον δεύτερο δίσκο του.
Εάν θέλετε να "κλέψετε" κάτι από το χόμπι των Αμερικανών, που συνηθίζουν όταν κάνουν κάμπινγκ, να "φοράνε" τα marshmallows σε κλαδιά δέντρων και να τα καψαλίζουν πάνω από τη φωτιά, μπορείτε να το κάνετε, καραμελώνοντάς τα είτε με έναν αναπτήρα είτε με φλόγιστρο! Από απόσταση...
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
~
Αν έχω χρόνο, μπορώ να φτιάξω το γλυκό αυτό από την προηγούμενη μέρα και να το αφήσω στον πάγκο της κουζίνας μου, αφού το έχω τυλίξει με μεμβράνη.
Μπορώ να παίξω με τις γεύσεις και να προσθέσω στις μαρέγκες μου φιστίκι Αιγίνης ή αμύγδαλα αντί για φουντούκια.
~
Εάν κλείσω τα μαρεγκάκια σε αεροστεγές βάζο, μπορώ να διατηρήσω το γλυκό μου το πολύ 3 μέρες. Γενικώς όμως, θα πρέπει να καταναλωθεί άμεσα!
