Είναι η πρώτη φορά που κάνω βασιλόπιτα. Έπρεπε να ξενιτευτώ για να... νοικοκυρευτώ! λολ
~
Επειδή ο κάδος του μίξερ για το τελικό μείγμα δεν ήταν αρκετά μεγάλος, μετάγγισα τα υλικά μου σε μια τεράστια κατσαρόλα, ώστε να τα δουλέψω με μεγαλύτερη άνεση. Μια χαρά.
~
Δεν ξέρω κατά πόσο μοιάζει με βασιλόπιτα ή με ένα τεράστιο, φουσκωτό, στρογγυλό, πεντανόστιμο κέικ. Άξιζε τον κόπο. Και του χρόνου!!!
Η ζύμη έχει ψηθεί, όταν πάρει ένα ροδοκόκκινο χρώμα.
~
Αν δεν έχω φορμάκια με τρύπα στη μέση, αλλά θέλω να δώσω στο γλυκό μου το κλασικό του σχήμα, μπορώ κάλλιστα να χρησιμοποιήσω τη φόρμα του κέικ με την τρύπα! Τόσο απλά.
Έχω σερβίρει την τάρτα σοκολάτα-μπανάνα και με τη σως της μπανάνας και χωρίς. Προσωπικά, προτιμώ την εκδοχή του... χωρίς, μια και παραγίνεται γλυκερή, για τα γούστα μου. Συν του ότι, επειδή περιέχει μπανάνα η τάρτα, βρίσκω περιττή τη σως. Αλλά γούστα είναι αυτά! Μπορείτε να δοκιμάσετε μια φορά και να επιλέξετε. Την δε περισσευούμενη σως μπανάνας μπορείτε να τη φάτε σκέτη ή σε γιαούρτι, μούσλι ή να φτιάξετε κουβερτούρα και την αναμείξετε!
~
Επίσης, κάποια φορά ξέχασα να πάρω αμύγδαλα και χρησιμοποίησα αντ'αυτού καρύδια. Όπως και αντί για ρούμι, έβαλα Κομανταρία! Μια χαρά...
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά. Επιπλέον, η ζύμη μου θα έχει ροδοψηθεί!