Τα παραδοσιακά λαμπριάτικα κουλουράκια, με τις πλεξούδες τους και το ρόδινο χρώμα.

Σερβίρω το κανταΐφι όταν κρυώσει.

Για να διαπιστώσουμε εάν έχει δέσει το σιρόπι που ετοιμάζουμε: Σε ένα πιατάκι αφήνουμε να πέσει μια πολύ μικρή ποσότητα από το σιρόπι που ετοιμάζουμε/βράζουμε. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και χαράζουμε μια ευθεία με το κουτάλι ή το δάχτυλό μας. Εάν το σιρόπι ενωθεί, τότε δεν είναι έτοιμο ακόμη. Εάν η γραμμή, το κενό, παραμείνει, τότε έχει "δέσει".

~

Ο γρήγορος τρόπος για να αποστειρώσω τα βάζα είναι το microwave, στην περίπτωση και μόνο που τα βάζα μας δεν έχουν πλαστικά μέρη, τα οποία και λιώνουν. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε γρήγορα να τα αποστειρώσουμε στο φούρνο μικροκυμάτων, χρησιμοποιώντας τη μικρή σκάλα για 3'-4'. Φυσικά, πρώτα θα πρέπει να έχω πλύνει καλά τα βάζα με καυτό νερό και σαπούνι.

Εναλλακτικά, αφού σαπουνίσουμε και ξεπλύνουμε καλά με ζεστό νερό τα βάζα μας, τα τοποθετούμε ανάποδα (βάζο και καπάκι) σε μια πετσέτα μέσα στο φούρνο και σε χαμηλή θερμοκρασία (100° C) τα αφήνουμε για 15'. Κατόπιν τα γεμίζουμε με τη μαρμελάδα μέχρι επάνω, χωρίς να αφήσουμε καθόλου κενό μεταξύ μαρμελάδας και πώματος, σφραγίζουμε με το καπάκι κι αναποδογυρίζουμε!
 

Λαμπριάτικα κουλουράκια από μια πολύ παλιά συνταγή που μου στείλαν, γραμμένη στην καθαρεύουσα. Δεν μπορεί να μην είναι καλή!

Η κλασική κρέμα ζαχαροπλαστικής ενισχυμένη με κουβερτούρα.

Ο αγαπημένος, σιμιγδαλένιος χαλβάς, διανθισμένος με μπόλικο φιστίκι Αιγίνης.

Κουλούρι, ιδανικό για το διάστημα της νηστείας κι όχι μόνο.

Μπορούμε. αν θέλουμε, πριν το ψήσιμο να πασπαλίσουμε από πάνω την πίτα με μείγμα απο λίγη ζάχαρη άχνη κι αλεύρι, ώστε να γίνει πιο τραγανή.
 
~

Ταιριάζει πολύ με καφέ και τσάι. 

Ένα λιγάκι διαφορετικό cheesecake που "τσιμπάει" ευχάριστα, λόγω της μέντας.

Διαφορετική μηλόπιτα, πασπαλισμένη με ένα τραγανό, χρυσαφί μείγμα.