Φρουτένια τάρτα, όχι ιδιαίτερα γλυκιά, με ζουμερά δαμάσκηνα.

Καλό είναι να χρησιμοποιήσω μια μικρότερη φόρμα, στρογγυλή ή ορθογώνια, γι'αυτό το κέικ μια και δεν φουσκώνει καθόλου, οπότε σε μια μεγάλη θα μοιάζει... λιλιπούτειο! 
~
Στα δίχρωμα κέικ, είναι προτιμότερο στον πάτο να χρησιμοποιήσω τη σοκολατένια δόση κι από πάνω τη λευκή, ώστε όταν κάνω τους κυματισμούς με ένα μαχαίρι να εμφανιστεί στην επιφάνεια το σκουρόχρωμο μείγμα, που υπερτερεί χρωματικά. 
~
Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.

Αν δεν έχω αποφλοιωμένα (λευκά) αμύγδαλα και σκοπεύω να βράσω νερό και να περιχύσω τα καφέ αμύγδαλα, ώστε μετά να τα καθαρίσω, προσέχω το εξής: Πριν αλέσω σε σκόνη την αμυγδαλόψιχα, αυτή να είναι τελείως στεγνή! Αν είναι ακόμη υγρή, τη βάζω στο φούρνο στους 60°C για 2 ½ ώρες περίπου, να στεγνώσει καλά, αλλά να μην αρπάξει.

Μπισκοτομπουκιές που θυμίζουν πολύ τη γεύση των ντόνατ. Ζάχαρη, κανέλα και κάτι ζεστό.

Τραγανό μπισκότο με την έκπληξη στο εσωτερικό: μαρμελάδες σε διάφορες γεύσεις και βρώμη στην κορυφή για ένα πιο υγιεινό αποτέλεσμα.

Φυσικά, αν θέλω να δώσω μια πιο ερωτική νότα στις σοκολατένιες φράουλες, μπορώ να χρησιμοποιήσω σαντιγί (ποικιλοτρόπως!)...

Σερβίρω το κανταΐφι όταν κρυώσει.

Σε άλλους αρέσει το ρυζόγαλο κρύο, κατευθείαν από το ψυγείο. Εμένα μου αρέσει εξίσου ζεστό. Ποτέ δεν μπόρεσα να διαλέξω.

Σαρακοστιανή συνταγή του αγαπημένου γλυκού, για εκείνους που νηστεύουν αλλά και για όσους προτιμούν απλώς πιο "καθαρές" γεύσεις.

~

Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
 

Εντυπωσιακό, γεμάτο γλυκό που συνδυάζει άψογα τη μαλακή γεύση του παντεσπανιού με τη δροσερή της κρύας σοκολάτας και τη μαλακή της μους. Όλα τα λεφτά...

Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.

~
Μπορώ να φτιάξω και κάτι ακόμα με το γλυκό μου: Αφού το ψήσω σε στρογγυλή φόρμα, να κόψω με ίσιο μαχαίρι οριζόντια, σχηματίζοντας δύο πάτους. Να τους γεμίζω με γιαούρτι χτυπημένο με λίγη άχνη ή με τυρί μασκαρπόνε και να σκεπάσω τη γέμιση με τον δεύτερο πάτο, γλασάροντας την επιφάνεια! Κι έτσι από κέικ έχω δίπατη τούρτα!

Γκουρμέ γλυκό, που θυμίζει κέικ ή κορμό. Γίνεται με παντεσπάνι, χωρίς αλεύρι (!) και συνδυάζει τα καβουρδισμένα φουντούκια με γκανάζ.

~

Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.
 

Ξέθαψα αυτή τη συνταγή από πολύ παλιά κιτάπια και είπα να τη μοιραστώ μαζί σας. 

Για να διαπιστώσουμε εάν έχει δέσει το σιρόπι που ετοιμάζουμε: Σε ένα πιατάκι αφήνουμε να πέσει μια πολύ μικρή ποσότητα από το σιρόπι που ετοιμάζουμε/βράζουμε. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και χαράζουμε μια ευθεία με το κουτάλι ή το δάχτυλό μας. Εάν το σιρόπι ενωθεί, τότε δεν είναι έτοιμο ακόμη. Εάν η γραμμή, το κενό, παραμείνει, τότε έχει "δέσει".
~

Ο γρήγορος τρόπος για να αποστειρώσω τα βάζα είναι το microwave, στην περίπτωση και μόνο που τα βάζα μας δεν έχουν πλαστικά μέρη, τα οποία και λιώνουν. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε γρήγορα να τα αποστειρώσουμε στο φούρνο μικροκυμάτων, χρησιμοποιώντας τη μικρή σκάλα για 3'-4'. Φυσικά, πρώτα θα πρέπει να έχω πλύνει καλά τα βάζα με καυτό νερό και σαπούνι. 

Εναλλακτικά, αφού σαπουνίσουμε και ξεπλύνουμε καλά με ζεστό νερό τα βάζα μας, τα τοποθετούμε ανάποδα (βάζο και καπάκι) σε μια πετσέτα μέσα στο φούρνο και σε χαμηλή θερμοκρασία (100° C) τα αφήνουμε για 15'. Κατόπιν τα γεμίζουμε με τη μαρμελάδα μέχρι επάνω, χωρίς να αφήσουμε καθόλου κενό μεταξύ μαρμελάδας και πώματος, σφραγίζουμε με το καπάκι κι αναποδογυρίζουμε!