Διατηρούμε το γλυκό μας, αφού τυλίξουμε καλά το ταψάκι με μεμβράνη και το αποθηκεύσουμε στο ψυγείο. 

Διαφορετική εκδοχή του κλασικού κανταΐφιού, από τα Ιωάννινα. Εδώ, τα μαλλιά του κανταΐφιού "παντρεύονται" με το φύλλο για μπακλαβά κι όλα μοιάζουν πιο σίγουρα!

Το αγαπημένο μας σιροπιαστό με κατανοητό τρόπο. Σε φωνάζει στην κουζίνα! Αν όχι για να το φτιάξεις... για να το καταβροχθίσεις σίγουρα!

 

Μπορείτε πάντοτε, για μεγαλύτερη ευκολία, να αγοράσετε έτοιμο τσουρέκι και να ξεκινήσετε την... αρχιτεκτονική γεύσης! Αυτό το γλυκό είναι μια καλή πρόταση.

Το κλασικό γαλακτομπούρεκο γίνεται... σπιτικό.

Σερβίρω το κανταΐφι όταν κρυώσει.

Η κλασική μπουγάτσα, ακαταμάχητη όπως πάντα. Ψημένο, λεπτό φύλλο με αφράτη κρέμα μέσα.

Ο λόγος που αφήνω τα υλικά για το σάμαλι στη λεκάνη για 2 ολόκληρες ώρες είναι, ούτως ώστε να φουσκώσει το σιμιγδάλι με τον χυμό πορτοκαλιού.

~

Βγάζω το σάμαλι από το φούρνο όταν αρχίσει να παίρνει χρώμα (όχι να ψηθεί τελείως).

Η ζύμη έχει ψηθεί, όταν πάρει ένα ροδοκόκκινο χρώμα.
~
Αν δεν έχω φορμάκια με τρύπα στη μέση, αλλά θέλω να δώσω στο γλυκό μου το κλασικό του σχήμα, μπορώ κάλλιστα να χρησιμοποιήσω τη φόρμα του κέικ με την τρύπα! Τόσο απλά.

Εάν θέλω, μπορώ να προσθέσω περισσότερη ζάχαρη στην κρέμα από σιμιγδάλι, ώστε να είναι πιο γλυκιά.
~
Αν δε θέλω να χτυπήσω την κρέμα στο χέρι, μπορώ φυσικά να χρησιμοποιήσω το μίξερ. 

Το γλυκό που φτιάχνω έχει ψηθεί, όταν τρυπήσω με ένα πιρούνι το εσωτερικό του και αφού βγάλω το πιρούνι, δεν μένει ζύμη πάνω στα δοντάκια! Τόσο απλά.

~

Το καλό με το ραβανί είναι ότι τρώγεται τόσο ζεστό όσο και κρύο. 

~

Μην ανησυχείται εάν μοιάζει άψητο στα πλάγια ή στον πάτο. Από τη στιγμή που έχει ψηθεί στο εσωτερικό κι έρχει ροδίσει η επιφάνεια, είστε εντάξει. 

~

Εγώ έχω συνηθίσει από τις καρυδόπιτες και τρυπάω με ένα πηρούνι την επιφάνεια του γλυκού, για να τραβήξει καλύτερα το σιρόπι. Δε χρειάζεται όμως, γιατί είναι ούτως ή άλλως σπογγώδες. 

Αξίζει να δοκιμάσετε να κάνετε αυτή την κλασική συνταγή μόνοι σας.

Παραδοσιακό γλυκό, που αξίζει να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε μόνοι μας.

Σιροπιάζω τον μπακλαβά μου, όταν το σιρόπι είναι ζεστό και το γλυκό χλιαρό. ~ Εάν έχει περισσέψει βούτυρο μετά το ψήσιμο, το στραγγίζω με προσοχή.

Δεν ανησυχούμε εάν το σιρόπι φαίνεται πολύ. Το μαλακό ραβανί, το οποίο από μόνο του είναι ουσιαστικά άνοστο, θα ρουφήξει σιγά-σιγά όλο το σιρόπι μας και θα αποκτήσει τη γλυκάδα του!