Αυτό που κάνω εγώ για να γράψω πάνω στη βασιλόπιτα τη νέα χρονιά είναι: Πρώτα πασπαλίζω με μπόλικη άχνη την επιφάνεια της κρύας βασιλόπιτας (γιατί αν είναι ζεστή θα απορροφήσει την άχνη) και μετά με ένα πινελάκι (μαλακό κατά προτίμηση) καθαρίζω και σχηματίζω τα νούμερα. Καλή μας χρονιά!
~
Οι δόσεις που επέλεξα να χρησιμοποιήσω είναι οι μισές από αυτές που έδωσαν οι δύο επαγγελματίες σεφ. Έτσι μου προέκυψε μια μικρή και σχετικά "κοντή" βασιλόπιτα, ό,τι πρέπει για ένα ζευγάρι. Αν εσείς θέλετε να φτιάξετε τη βασιλόπιτά σας για μεγάλη οικογένεια, διπλασιάστε τις δόσεις. Είναι εύκολο. 

Πλούσιο κέικ τόσο σε γεύση όσο και σε πρώτες ύλες: αποξηραμένα φρούτα, "ζωντανά" φρούτα, καρυκεύματα και... ιδού ένα γλυκό για όσους δεν αντέχουν την κυρία Γλουτένη.

 

Το κουλίτς, που σημαίνει "ρολό" ή "φραντζόλα ψωμί", είναι ένα είδος πασχαλινού ψωμιού το οποίο συναντάμε παραδοσιακά στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Το κουλίτς ψήνεται σε ψηλά, κυλινδρικά κουτιά και διακοσμείται με λευκό γλάσο, πολύχρωμα λουλούδια και τα ρωσικά αρχικά "XB" (=Ο Χριστός Αναστήθηκε). Το παραδοσιακό αυτό ψωμάκι ή τσουρέκι τρώγεται από το Πάσχα έως την Πεντηκοστή και μοιάζει πολύ η συνταγή του στο ιταλικό πανετόνε.

Αν απλώς βαριέστε τις κλασικές βασιλόπιτες, οι περισσότερες εκ των οποίων όντως είναι άνοστες και χωρίς ενδιαφέρον, τολμήστε αυτή τη συνταγή που παραπέμπει περισσότερο σε πολύ εύγεστο και "γεμάτο" κέικ.

Μπορείτε αν βρίσκετε το θυμαρίσιο μέλι πολύ βαρύ, να χρησιμοποιήσετε Ανθέων.

~

Περισσότερα μυστικά για μελομακάρονα εδώ.

Οι κουραμπιέδες μου είναι έτοιμοι όταν πάρουν ένα ανοιχτό ξανθό χρώμα. Δεν το παρακάνω με το ψήσιμο, γιατί θα σκληρύνουν πολύ.

~

Αφού ψήσω την πρώτη φουρνιά και προχωρήσω με το δεύτερο ταψί, φροντίζω να το αφήσω 3'-4' λιγότερο χρόνο, διότι ο φούρνος μου είναι ήδη πολύ ζεστός και στην κατάλληλη θερμοκρασία. Αν λοιπόν έψησα την πρώτη δόση των κουραμπιέδων μου για 25', έχω το νου μου στη δεύτερη δόση γύρω στα 20'-22'.  

Νηστίστιμες, παραδοσιακές μπουκιές από την Άνδρο, που έχουν άπειρες παραλλαγές ανάλογα με τον τόπο που τις φτιάχνει.

Παραδοσιακό, Μικρασιατικό, ημι-σιροπιαστό γλύκισμα που θέλει ιδιαίτερη φροντίδα και μεράκι, τόσο στην παρασκευή του όσο και στη διακόσμησή του, αν στοχεύσετε στην αυθεντική εκδοχή.

~

Προέρχεται από την Καππαδοκία και το μοίραζαν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Ναι, είναι και νηστίσιμο. Η ονομασία του, "ισλί", είναι τούρκικη και σημαίνει "δουλεμένο".

~

Διατηρείται εκτός ψυγείο για 3 βδομάδες.

Ιδιαίτερο γλυκό, ιδανικό για τις γιορτές, κάτι ανάμεσα σε σκαλτσούνια και κουραμπιέ από τα νησιά μας.

διπλωμένες δίπλες ή μήπως... τα βλέπουμε διπλά; Παίξτε με τη ζύμη, δίνοντάς της ό,τι μορφή κάνετε κέφι, ακόμη και κόβοντας σχήματα με κουπ πατ. Εναλλακτική πρόταση "γλυκού".

Προαιρετικά πασπαλίζετε την επιφάνεια του έγκνογκ με μοσχοκάρυδο τριμμένο ή κανέλα.

~

Παραδοσιακό, δημοφιλές "ποτό", κυρίως στην Αμερική και τον Καναδά, που σερβίρεται σε λογής γιορτές. Τα χτυπημένα αβγά του προσδίδουν την αφρώδη του υφή. 

~

Μπορείτε να το πιείτε και χωρίς αλκοόλ.

Η συνταγή απαιτεί θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής.

~

Αυτά τα κουλουράκια μπαχαρικών που ονομάζονται "Pepernoten" στα Δανέζικα (spice nuts στα Αγγλικά), είναι παραδοσιακό Χριστουγεννάτικο γλύκισμα των Σκανδιναβών. Είναι μικρές μπουκιές που μοιάζουν με κάστανα ή καρύδια και με καρδιά που τη μασάς σαν τσίχλα. 

~
Σύμφωνα με τη Δανέζικη παράδοση των Χριστουγέννων, τα παιδάκια αφήνουν κοντά στην καμινάδα τα παπούτσια τους κι ο Άγιος Βασίλης (Sinterklaas) ή οι βοηθοί του, οι Zwarte Pieten, τα γεμίζουν με αυτές τις πικάντικες μπουκίτσες. 

Αποθηκεύω τα μπισκότα πιπερόριζας σε κουτί που κλείνει αεροστεγώς, στο οποίο έχω στρώσει λαδόχαρτο ή τα ειδικά, διακοσμητικά χαρτιά. Διατηρούνται για βδομάδες.

Κλασική, σπογκώδης αγγλική πουτίγκα, που χρονολογείται από το 1800. Δεν είναι βαριά και συνοδεύεται από αγγλική κρέμα, που θυμίζει την πατισερί. Ονομάζεται "Spotted Dick", επειδή περιέχει ξερά φρούτα όπως σταφίδες, τα οποία μοιάζουν με κουκίδες ή πιτσιλιές!
~
Αξίζει τρελά να το δοκιμάσετε για τις γιορτές, μια και είναι γλυκό που θέλει... τις ώρες του!

 

 

Eier σημαίνει στα Γερμανικά τα αβγά και Zucker τη ζάχαρη. Η συνταγή που είναι παραδοσιακή από την γερμανική πόλη της Νυρεμβέργης, είναι απλούστατη και η τελική γεύση ξαφνιάζει ευχάριστα, αφού παραπέμπει στη... μαρέγκα! Σε κάτι ανάλαφρο, τσιχλωτό, ζεστά γλυκό. 
~
Προσωπικά δεν βάζω κανένα καρύκευμα ή έξτρα γεύση στα βασικά υλικά: αβγά, ζάχαρη και αλεύρι αρκούν! 
~
Το αποτέλεσμα είναι ένα ιδιαίτερα χλωμό μπισκότο, που μοιάζει άψητο. Και, αν και η ζύμη μετά την ξεκούρασή της στο ψυγείο, είναι πραγματικά σκληρή, καθώς δαγκώνει κανείς το Eierzucker διαπιστώνει με έκπληξη, ότι είναι αληθινά μαλακό!
~
Μπορείτε αν θέλετε να του περάσετε μια κορδέλα και να το κρεμάσετε από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σαν στολίδι! Κλείνοντάς το σε αεροστεγές κουτί, θα κρατήσει πάρα πολύ καιρό και μετά τις 2-3 πρώτες εβδομάδες, θα νοστιμεύσει ακόμη περισσότερο!